O Tatry! Jakże drogą jest wasza martwota! ten chram, kędy ofiarę niezmiernemu Bogu odprawia wiatr u skały lodowej ołtarza, a tej mszy słucha turni zwieszonych milczący tłum i białego lasu przepastna ciemnota i kędyś uczepiony na szczytowym rogu blask wschodzącego słońca, co lody rozżarza, na kształt lampy ofiarnej, u stropu wiszącej...
kAziMierZ pRzerWa - tEtmajeR
4 comments:
Ojcze!cieszę się,że jest na tym świecie taki ktoś jak Ty!!!!dzięki,ze wlałeś w nasze serca:radość,pokój i nadzieję.....
father bardzo fajnie pasuje do tych Tatr ;) a co miałam na myśli to nie powiem ale coś bardzo pozytywnego.....
Taaaa - Yeti! Buahahahahahaha! Dziękuję za wszystkie dobre słowa. Ale to pod inny adres, bo ja do nich nie pasuję...
do yeti?? ghe ghe ghe ghe...raczej do włóczykija...zaraz zaraz...wychodzi na to, że ja niby muminek jestem...hmmmm...trzeba pomyśleć nad innym porównaniem :p
Post a Comment